توسعه دیپلماسی اقتصادی

همچنین در جریان سفر وزیر راه و شهرسازی به سوریه نیز رئیس کل سازمان سرمایه‌گذاری در ترکیب هیات حضور داشت. این موضوع تا تهیه نقشه راه همکاری اقتصادی دو و چند جانبه با کشور موصوف در دستورکار این سازمان قرار دارد. 
نظر به اهمیت روابط اقتصادی با کشورهای حاشیه خلیج‌فارس و در راستای سیاست‌های دولت جمهوری اسلامی درخصوص توسعه روابط با کشورهای همسایه، مجموعه اقداماتی برای شناسایی ظرفیت‌های همکاری و رفع موانع و چالش‌های روابط اقتصادی دو جانبه در حیطه وظایف وزارت امور اقتصادی و دارایی در دستورکار قرار گرفت که برخی از مهم‌ترین اقدامات صورت گرفته به شرح زیر است:
 ملاقات و رایزنی با هیات اعزامی امارات متحده عربی در تهران به میزبانی شورای عالی امنیت ملی.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

 سفر معاون وزیر و رئیس کل سازمان سرمایه‌گذاری با معاون دیپلماسی اقتصادی وزارت خارجه به امارات متحده عربی.
 عزیمت معاون سازمان با معاون دیپلماسی اقتصادی وزارت خارجه به امارات متحده عربی.
 ملاقات با رئیس اتاق بازرگانی امارات و هیات همراه شرکت کننده در نمایشگاه اکسپو تهران. 
 ملاقات وزیر اقتصاد با قیس‌بن محمد الیوسف، وزیر تجارت، صنعت و توسعه عمان در تهران. 
 ملاقات وزیر اقتصاد با سلطان الحسبی، وزیر مالیه عمان در حاشیه اجلاس بانک توسعه اسلامی در جده.
 عزیمت وزیر اقتصاد به اجلاس سالانه بانک توسعه اسلامی در عربستان سعودی و ملاقات با وزرای کشورهای عربستان، عمان، امارات متحده عربی و معاون بانک‌مرکزی عراق.
 برگزاری جلسات متعدد کارشناسی به منظور نهایی کردن موافقت‌نامه تشویق و حمایت متقابل از سرمایه‌گذاری با عمان.
 ملاقات وزیر اقتصاد با محمد سامر الخلیل، وزیر اقتصاد و تجارت خارجی جمهوری سوریه در تهران و مذاکره درخصوص راه‌های گسترش روابط اقتصادی دوجانبه.
 ملاقات وزیر اقتصاد با حازم الخالدی، مشاور نخست‌وزیر عراق در تهران و مذاکره درخصوص راه‌های گسترش روابط اقتصادی دوجانبه.
 ملاقات رئیس‌کل سازمان سرمایه‌گذاری با سیف الزعابی، سفیر امارات متحده عربی در تهران و مذاکره و پیگیری درخصوص اجرایی کردن تفاهمات وزرای دارایی دو کشور در حاشیه اجلاس سالانه بانک توسعه اسلامی در جده عربستان سعودی.
 ملاقات رئیس کل سازمان سرمایه‌گذاری با زولتان وارگا هاسونیچ، سفیر مجارستان در تهران و مذاکره درخصوص سیستم‌های خنک‌کننده نیروگاه‌ها.
 ملاقات رئیس کل سازمان سرمایه‌گذاری با نظام‌الدین زاهدی، سفیر تاجیکستان در تهران و مذاکره درخصوص راه‌های گسترش توسعه روابط اقتصادی و برگزاری دومین نشست کارگروه مشترک سرمایه‌گذاری بین دو کشور.
مذاکره و ملاقات با مقامات کشورهای هدف:
 عزیمت به افغانستان و مذاکره با مقامات اقتصادی افغانستان در راستای توسعه همکاری‌های اقتصادی و سرمایه‌گذاری بین دو کشور.
 عزیمت به روسیه، مذاکره و تبادل نظر درخصوص همکاری در بخش‌های بانکی، مالی و نیروگاهی، حمل و نقل ریلی و ترانزیت بین دو کشور.
 عزیمت به روسیه برای انجام مذاکرات مربوط به دریافت خط اعتباری جدید و تعریف سازوکار‌های جدید مالی با روسیه.
 شرکت در اجلاس اقتصادی دریای خزر در مسکو و ایراد سخنرانی در اجلاس و ملاقات با همتایان شرکت‌کننده در اجلاس از سایر کشورها.
 سفر به چین و توافق درخصوص اجرایی کردن سند برنامه ۲۵ساله همکاری‌های جامع راهبردی دو کشور.
 برگزاری جلسه با مقامات عالی‌رتبه اقلیم عراق در خصوص پیشبرد همکاری‌های اقتصادی دوجانبه به ویژه سرمایه‌گذاری مشترک بین دو طرف.
 شرکت در هجدهمین اجلاس کمیسیون مشترک ایران و قزاقستان، مذاکره در خصوص راه‌های گسترش روابط اقتصادی بین دو کشور در حوزه سرمایه‌گذاری، درج بند همکاری‌های سرمایه‌گذاری در یادداشت تفاهم پایانی اجلاس کمیسیون مشترک دو کشور.
 همراهی رئیس‌جمهور کشورمان در سفر به چین و مذاکره درباره راه‌های گسترش روابط اقتصادی بین دو کشور در بخش‌های مختلف اقتصادی.
 شرکت در چهل و هفتمین اجلاس سالانه بانک توسعه اسلامی در شرم‌الشیخ مصر و چهل و هشتمین اجلاس سالانه بانک توسعه اسلامی در جده عربستان. 
 سفر به چین و پیگیری برگزاری مقدمات هجدهمین اجلاس کمیسیون مشترک و پروژه‌های در دستور کار دو کشور.
 برگزاری سومین نشست کمیته مشترک سرمایه‌گذاری ایران و پاکستان در اسلام‌آباد.
 شرکت در مجمع توسعه و اجلاس وزرای عضو صندوق اوپک برای توسعه بین‌المللی در وین اتریش.
 برگزاری هجدهمین اجلاس کمیسیون مشترک همکاری‌های اقتصادی جمهوری اسلامی ایران و چین در پکن در تیرماه ۱۴۰۲.
 سفر به پاکستان با وزیر خارجه به منظور انجام مذاکرات اقتصادی با طرف پاکستانی.
 شایان ذکر است از شهریورماه ۱۴۰۰ تا مرداد ۱۴۰۲ وزیر اقتصاد با ۱۸ مقام خارجی از کشورهای هدف و معاون وزیر و رئیس کل سازمان سرمایه‌گذاری نیز با بیش از ۳۵ مقام هم‌سطح از کشورهای هدف ملاقات و مذاکره کرده‌اند. 
طرح‌های پنجگانه تسهیل سرمایه‌گذاری خارجی:
 ۱ ــ امکان‌سنجی استفاده از کارگزاران یا تسهیل‌گران یا شرکت‌های مشاور برای ارتقای نظام تشویق سرمایه‌گذاری.
 ۲ ــ اعزام رایزنان بازرگانی(سرمایه‌گذاری) به کشورهای هدف.
۳ ــ ارتقای عملکرد هیات سرمایه‌گذاری خارجی.
۴ ــ جلب مشارکت دستگاه‌ها و نهادهای دارای ظرفیت تسهیل سرمایه‌گذاری.
۵ ــ ایجاد میز رابط با سفارتخانه‌ها برای پشتیبانی و پاسخگویی در حوزه جذب سرمایه‌گذاری از کشورهای همسو و همسایه.

منبع: جام جم آنلاین

کلیدواژه: سرمایه دیپلماسی اقتصادی اجلاس سالانه بانک توسعه اسلامی رئیس کل سازمان سرمایه گذاری راه های گسترش روابط اقتصادی تهران و مذاکره درخصوص ملاقات وزیر اقتصاد اجلاس کمیسیون مشترک امارات متحده عربی کشورهای هدف بین دو کشور اقتصادی دو

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت jamejamonline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «جام جم آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۶۱۱۱۷۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

نگاهی به پدیدهٔ جدید اجتماعی: بِلایند دِیت یا ملاقات کور/ میل سوزان به تجمل خواهی بیمارگونه

     عصر ایران؛ مهدی مالمیر- چند روز پیش که به قصد رفع ملال در جهان بی در و پیکر اینترنت چرخ و واچرخ می زدم، با ماجرای جالبی مواجه شدم.  پدیده ای با نام« بِلایند دِیت» یا قرار ملاقات کور! 

   ماجرای بلایند دیت ها از این قرار است که دو زن و مرد در شُرُف ازدواج به لطف شخص ثالثی - که عموما از آشنایان دو طرف ماجرا است- قراری به قصد آشنایی ترتیب می دهند در حالی که پیش از این هیچ گونه ملاقاتی با یکدیگر نداشته اند و نسبت به علایق همدیگر از جمله عادات غذایی، تفریحات دل پسند و سلیقه موسیقایی و هنری و نظایر اینها کاملا بی خبرند و مراد از کوری در اینجا خمین بی خبری و بی اطلاعی است و حاوی جسارتی به دارندگان این ویژگی به صورت جسمانی نیست.

 در ورژن ایرانی این قرار ملاقات پرده ای میان دو طرف کشیده بودند و شرکت کنندگان حتی قادر به دیدن چهره یکدیگر نبودند و در آخر پس از رد و بدل کردن انتظارات و توقعات و سلیقه ها از هر دو طرف می خواستند بگویند آیا مایل به ارتباط با یکدیگر هستند یا نه وپس از شنیدن پاسخ  پرده کنار می رفت و دو طرف قادر به دیدن همدیگر می‌شدند و اتفاقات نمکینی که در اطراف این ماجرا می افتاد و...

این که تا چه اندازه این ملاقات ها جنبه تفریح و سرگرمی جوانانه دارد و تا چه میزان می تواند به روند ازدواج کمک رساند، موضوع این نوشته نیست . آنچه در این قرارها به چشم می آمد، توقعات مالی کهکشانی و تجملاتی بود که طرفین انتظار برآورده کردن آنها را از یکدیگر داشتند.

 توقعاتی که اگر نیک بنگریم، دیگر در دایره تجمل خواهی و تجمل گرایی نمی گنجد و بیشتر به مفهوم مصرف‌گرایی خودنمایانه یا مصرف‌گرایی به قصد تمایز ( Conspicuous consumption نزدیک است. 

برخی از جوانان حاضر در قرار ملاقات به شدت بر روی برند لباس طرف مقابل تاکید می گذاشتند و اینکه لباس وکفشِ شریک آینده ام حتما باید از نوع مارک های معتبر باشد. نوع ماشین طرف مقابل حتما باید از بهترین مدل ها باشد و عطری که در ملاقات ها  و قرارها استفاده می کند باید از بهترین برندها و مارک ها باشد و مسائلی از این دست!

تجمل اما چیست؟ آیا ما همگی به درجاتی تجمل خواه نیستیم؟

 ضروری است ابتدا تکلیف مان را با تعریف تجمل روشن سازیم و بعد این مدعا را ورز بدهیم که چرا توقعات جوانان ما در بلایند دیت ها از نوع تجمل گرایی معمول نیست.

 بهترین تعریف از تجمل گرایی را فیلسوف لهستانی به دست داده است. «لشک کولاکوفسکی» تجمل را  چیزی می داند که مردم در طلب آن هستند، بی آنکه کوچکترین نیازی بدان داشته باشند. در واقع تجمل چیزی است که می شود بدون آن هم به خوبی از عهده گذران زندگی برآمد.

با این تعریف همگی ما انسان ها به درجاتی تجمل خواه هستیم. مثلا کیست که تا به حال وسوسه نشده باشد  از یک صفحه موسیقی بهترین اش را داشته باشد یا هر از چند سال در یک رستوران شیک و گران قیمت ناهاری صرف نکند و یا کتابی با جلد نفیس نخرد؟! اینها همه دل خواسته هایی است که بی آن هم می شود زندگی کرد و در ردیف تجملاتی قرار می گیرد که با تعریف کولاکوفسکی با آن آشنا شدیم و انصاف که همه ما با این تعریف بیش و کم اهل تجمل هستیم!
مصرف گرایی به قصد تمایر اقتصادی چیست؟

مصرف گرایی را می شود شاخه ای از تجمل خواهی دانست که به قصد به رخ کشیدن توان اقتصادی، طبقه اقتصادی و در نهایت فاصله گذاری میان خود و انسان های دیگر صورت می پذیرد.

 به عبارت خودمانی تر: مصرف گرایی که به نیت فرو کردن قدرت اقتصادی اش در چشم و چار همسایه و همکار و دوست و رهگذر چهار راه، دست به خرید تجملاتی می زد که نه تنها می شود بی آنها زندگی کرد، بلکه تجملات برای او ابزاری می شوند برای نمایش دارایی ها و برخورداری هایش!

نکته نگرانی آور اما در بلایند دیت های جوانان ما این بود که بیشتر ازدواج و ارتباط را همان کالای مصرفی می دانستند که باید تمایز اقتصادی زوجین و قدرت مالی شان را با زبان قال و حال به دیگران اعلام دارد!
 
در مصرف گرایی به قصد نمایش اقتصادی چند نکته چه از نظر فردی و چه از نظر اجتماعی قابل بررسی و شاید سزاوار اندیشیدن باشد:

 نخست اینکه در این نوع به رخ کشیدن لباس های گران قیمت و برند لباس و کفش به قصد نشان  دادن دست به جیب بودن، ظرایف زیادی از کف می روند: شخصی که فلان لباس را از بهمان فروشگاه صاحب نام تهیه می بیند دیگر خیلی در بند مطالعه در رنگ ها  وچگونگی هماهنگی میان آنها و جنس لباس ها نیست! همان برند لباس اش کافی است تا از شر همه این ظرایف و اندیشیدن به همه اینها خلاص شود. دقیقا همان چیزی که کولاکوفسکی از  آن با عنوان از دست رفتن مفهوم « برازندگی» یاد می کند.

 برازندگی به معنای حذف همه اضافات غیر ضروری و آراستگی در عین دوری از خودنمایی است. برازندگی یی که در دیگران احساس هماهنگی میان صورت و معنا را تداعی کند. همانند نویسنده ای که باز به تعبیر فیلسوف لهستانی نوشته اش را از هرگونه لغت بازی و حشو و سوادفروشی خالی کرده است و در ذهن مخاطب نوشته اش همچون متنی یکپارچه و آراسته تداعی می شود.

با این همه این میل سوزان به تجمل خواهی بیمار گونه؛ می تواند برآمده از نوعی زمینه اجتماعی هم باشد: در دوران کهن حاکمان میل به پول و هدف های مادی را در جامعه گسترش می دادند تا فضیلت را در جامعه کمرنگ سازند و جامعه را با آسودگی بیشتری در کنترل بگیرند فضیلتی که سنگ بنای همه جوامع انسانی سالم به شمار می رود. جامعه با فضیلت، جامعه ای است که هر شهروندی را در نقش خود مهربانانه پذیرفته باشد، برای هر شهروندی چه آن کارگر بسیار محترم شهرداری و چه آن جراح زحمتکش کارکردی بشناسد و خوبی یا بدی آنها را در صداقت در انجام وظیفه و رذالت را در کم فروشی در اجرای صادقانه نقش شان بداند. وقتی ملاک همه پول و مصرف به قصد نمایش قدرت اقتصادی شد، همه متر و معیارها ذیل قدرت اقتصادی گرد می آیند و ملاک خوبی یا بدی و شهروند قابلِ احترام بودن و شهروند نازل، مخدوش و در نهایت از میان برمی خیزد! 

در اخر اینکه: «بلایند دیت» های رایج شده در کشور ما و توقعات مطرح شده در اینگونه ملاقات ها اگر چه خوشبختانه پدیده ای فراگیر نیست اما نمایشگر تب و تابی است که در لایه زیرین جامعه ما در جریان است. تب و تاب دگردیسه شدن تجمل خواهی کم ضرر یا بی ضررِ آشنا با طبیعت زندگی به سوی مصرف گرایی به قصد نمایش برخورداری ها، بی اعتنا به ضربات بی اغراق هولناکی که این پدیده به روح و روان انسان  و در مرحله نهایی به میزان همبستگی اجتماعی وارد می آورد.
 

کانال عصر ایران در تلگرام